
Diagnoza ADHD u dzieci i młodzieży – Warszawa
Diagnoza zaburzeń koncentracji uwagi, nadaktywności psychoruchowej i impulsywności (F90) jest złożonym procesem, na który składa się kilka spotkań diagnosty zarówno z osobą badaną, jak i jej bliskimi. Biorąc pod uwagę specyfikę problemów pojawiających się w zależności od wieku, wykonanie diagnozy w kierunku ADHD jest możliwe dopiero po ukończeniu przez osobę badaną 6 roku życia.
Diagnozę ADHD warto rozważyć, jeśli Twoje dziecko przejawia któreś z poniższych zachowań?
- ma trudności z koncentracją w szkole, zapomina o zadaniach,
- jest bardzo ruchliwe, trudno mu wysiedzieć na lekcji,
- impulsywnie reaguje, często wchodzi w konflikty,
- ma problemy z organizacją nauki, odkłada wszystko na ostatnią chwilę,
- przejawia trudności w kontrolowaniu emocji, wybucha złością,
- porażki szkolne obniżają jego samoocenę.
Co zyskujemy dzięki diagnozie ADHD?
Zrozumienie i ulga: wyjaśnia źródło trudności (to żadne „lenistwo” czy „brak motywacji”), zmniejsza poczucie winy i frustracji.
- dostosowanie otoczenia: wsparcie w szkole (dostosowania, opinia), ułatwienia w pracy i w domu,
- dostęp do pomocy: psychoterapia, psychoedukacja, coaching ADHD, farmakoterapia (opcjonalnie),
- prawo do wsparcia w edukacji: dłuższy czas na sprawdzianach, praca w spokojnym miejscu, zajęcia dodatkowe (TUS, terapia pedagogiczna),
- poprawa samooceny: skupienie na mocnych stronach, a nie tylko na trudnościach, zrozumienie, że to neurobiologia, a nie wina osoby,
- lepsze relacje z innymi: więcej zrozumienia ze strony rodziny i nauczycieli, mniej konfliktów wynikających z niezrozumienia objawów.
Diagnozowanie ADHD musi uwzględniać diagnozę różnicową, czyli dokładne sprawdzenie w procesie diagnostycznym, czy objawy dziecka nie są wynikiem innych zaburzeń, takich jak: zaburzenia integracji sensorycznej, PTSD, zaburzenia zachowania, zaburzenia opozycyjno-buntownicze, inne zaburzenia rozwoju.
Posiadamy zarówno narzędzia do diagnozy, jak i doświadczenie kliniczne, dzięki którym przeprowadzona przez nas diagnoza spektrum autyzmu jest rzetelna, jak i wiarygodna. W procesie diagnostycznym wykorzystujemy zarówno komputerowy test MOXO, jak i zestaw kwestionariuszy Conners 3.
Jak przebiega diagnoza ADHD u dzieci i młodzieży w PP iNSE w Warszawie?
- konsultacja diagnostyczna psychologa dziecięcego – wizyta bez dziecka – 50 min (300 zł),
- obserwacja psychologiczna dziecka – 50 min (220 zł),
- badanie Conners-3 (wizyta z dzieckiem od 8 rż.) – 40 min (350 zł),
- badanie MOXO – 40 min (350 zł),
- przekazanie diagnozy – wydanie pisemnej opinii psychologicznej wraz z omówieniem wyników badania – 50 min (300 zł),
- wizyta u lekarza psychiatry dzieci młodzieży.
Podsumowaniem każdego realizowanego przez nas procesu diagnostycznego jest diagnoza wydawana w formie pisemnej, którą omawiamy razem z rodzicami.
Zespół diagnostyczny w PP iNSE w Warszawie
- Agnieszka Skoczylas – psycholog dziecięcy, diagnosta ADOS-2 i MOXO,
- Marta Kaczyńska – pedagog specjalny, diagnosta ADOS-2,
- Izabela Doroba – pedagog specjalny, neurologopeda,
- Małgorzata Barczuk – neurologopeda,
- Kamila Szulc – psycholog dziecięcy, diagnosta MOXO.
Ważne jest, żeby na pierwszą wizytę rodzice przynieśli książeczkę zdrowia dziecka, wyniki badań specjalistycznych, jeżeli były wykonywane (np. EEG, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, badania genetyczne, metaboliczne) oraz opinię z przedszkola lub szkoły. Dodatkowo prace plastyczne, szkolne zeszyty, dzienniczki z uwagami oraz wszystko to, co rodzice uznają za ważne dla prawidłowej oceny rozwoju dziecka.
Diagnoza ADHD u dzieci i młodzieży w PP iNSE jest diagnozą nozologiczną (in. diagnoza psychologiczna), polegającą na zgrupowaniu pewnej liczby objawów w syndromy oraz nadaniu im nazw, aby można je było łatwo rozpoznać.
Proces diagnostyczny kończy wizyta u lekarza psychiatry dzieci i młodzieży, na której rodzice wraz z dzieckiem uzyskują diagnozę lekarską. Zaświadczenie lekarskie jest podstawą do ubiegania się w przyszłości o zaświadczenie o potrzebie kształcenia specjalnego i/lub o zaświadczenie o niepełnosprawności dziecka, otwierające dostęp do terapii i dalszej specjalistycznej pomocy.
